Place: - Hongqiao road bus stop, Shanghai, China.
Time: - Noon-time.
Actors: -Grandparents, two grandchildren and me.
Background: - As its noon-time road is quiet.
Incident:-
An old couple comes from the left side of the bus stop,
Grandpa is holding a heavy bag in his hand,
Two grandchildren holding grandma’s hand,
Girl aged around 5 years and boy around 3 years.
They are about to reach the bus stop,
Grandpa waives his hand for the bus to stop,
But it didn't wait for them!
Grandpa puts his bag down,
And stands on the road,
Waiting for the next bus to come.
Grandma sits on the chair in shade, huffing and puffing!
Grandparents are a bit tranquil,
Those kids start playing with each other around their grandma,
Such an adorable playing without any toy!
So Innocent… So charming…
They keep playing for some time,
(After few minutes)
Suddenly the girl runs towards the road,
Leaving the bus stop shed behind,
To peep in the bag grandpa had put down.
Grandma runs behind her,
And slaps on the girls back
Those curious eyes are now filled up with tears,
Playing has been stopped,
And many more things with that!
The girl doesn't understand, why this? What went wrong?
…………
I also don’t understand who was wrong??
Actually none’s …..
Or someone?
Some “unknown”?
(Once I was waiting for my bus at the bus stop in Shanghai. This incident happened in very front of my eyes. I was feeling like that innocent play of that small girl and her brother shall never end. But I was let down. I returned back home with an uneasiness and with lots of questions. Actually this incident is not at all new in countries like India, China. These countries have some common threads, the one disturbed there is one of them! It has its roots in culture, education system, economy etc. etc.
At the same time another thought came into mind that the way we react (positively or negatively) to a situation is the result of many things. The way we react is the result of many seen, unseen things. It’s a long chain of interrelated, interdependent things. It’s complex….
If you live happily, positively, consciously then it’s such a beautiful weave. Otherwise, just a mess.
Felt bad as kids get scratches on their clean, blank slate because of these. )
प्रतिसादाची साखळी
स्थळ:- होंग-छ्याव रोडवरील एक बस-थांबा, शांग-हाय.
वेळ:- दुपारी साधारण १२.३०
पात्रे:- आजी, आजोबा, २ छोटी नातवंडे आणि मी .
पार्श्वभूमी:- दुपारची वेळ असल्याने रस्त्यावर विशेष वर्दळ नाही .
घटना :-
थांब्याच्या डावीकडून एक बऱ्यापैकी वृद्ध जोडपे बस थांब्याच्या दिशेनं येतं.
आजोबांच्या हातात सामानाची थोरली पिशवी.
आजीचा हात धरून २ नातवंड.
मुलगी साधारण ५ वर्षांची, मुलगा साधारण ३ वर्षांचा.
इतक्या लवाजम्या सकट पोहचे -पोहचे पर्यंत नजरेसमोरून त्यांची बस जाते.
हात दाखवून सुद्धा न थांबता !
आजोबा सामानाची पिशवी रस्त्यावर टेकवतात.
पुढच्या बसची वाट पाहत रस्त्यावरच उभे राहतात.
आजी मात्र बस थांब्याच्या सावलीतील खुर्चीवर टेकतात. उसासा सोडून !
आजी-आजोबा दोघेही "जरा श्वास" घेत असतात .
ती गोजिरवाणी नातवंड आजीच्या आसपास तिथेच खेळू लागतात.
बघतच बसावं असं त्याचं एकमेकांबरोबर खेळण.
कोणत्याही खेळण्याशिवाय !
निरागस, लोभस !
थोडा वेळ ते तसंच खेळत राहतात.
(काही मिनिटा नंतर )
खेळता खेळता अचानक नात रस्त्यावरच धावते.
बस थांब्याची सावली सोडून.
उत्सुकतेने सामानाच्या पिशवी मध्ये डोकावते !
आजी लगेच मागून धावत जाते.
नातीच्या पाठीवर एक जोरात फटका बसतो.
नातीच्या डोळ्यातील उत्सुकतेची जागा अश्रू घेतात.
खेळ मोडूनच जातो ;
आणि त्याबरोबर अजून काय काय...
नातीला काही कळतंच नाही,
असं का? काय चुकलं?
...........................
मलाही नाही कळलं,
कुणाचं चुकलं ???
खर तर कोणाचंच नाही....
की कोणाचं तरी ?
" भलत्याच " कुणाचं ????
.........................................................................................
.........................................................................................
असंच एकदा शांग- हाय बस थांब्यावर बसची वाट पाहत होते. तेव्हा हे सगळं नजरेसमोर घडलं. ती छोटी मुलगी आणि तिचा भाऊ याचं खेळणं कधी थांबूच नये असं वाटत होत. पण अचानक रसभंग झाला. आणि खूप सारी अस्वस्थता, प्रश्न घेऊन घरी परतले.
खर तर ह्या घटनेचं चीनच काय, भारत किंवा कोणत्याही विकसनशील देशात नाविन्य नाही. भारत, चीन इ. देशांतील जे काही समान धागे आहेत त्यापैकी एक म्हणजे इथं जे अस्वस्थ करून गेलं ते ! त्याची पाळमुळ आर्थिक, सामाजिक, सांस्कृतिक, शैक्षणिक, राजकीय इ. इ. कुठे कुठे आहेत. त्याचबरोबर एक असाही विचार आला की, आपण जो समोरच्या माणसाला प्रतिसाद देतो, react होतो (सकारात्मक, नकारात्मक) ते कित्येक गोष्टींचा परिपाक, परिणाम असतं. मग हे react होणं, ही प्रतिसादाची साखळी कुठल्या तरी तशाच भावनेतून कुठून तरी सुरु झाली असेल का?
ह्या अशा सगळ्या परस्परसंबंधित, परस्परावलंबी सहज न दिसणाऱ्या साखळ्या आहेत का ?
गुंताच आहे सगळा........
ह्या अशा सगळ्या परस्परसंबंधित, परस्परावलंबी सहज न दिसणाऱ्या साखळ्या आहेत का ?
गुंताच आहे सगळा........
आनंददायी, सकारात्मक, जाणीवपूर्वक जगणं असेल तर सुंदर वीण नाहीतर, नुसताच गुंता वाढत जाणारा !
वाईट अशासाठी वाटतं की, बऱ्याचदा असे कोरी पाटी असलेले लहानगे, विशेषतः मुली, त्याची शिकार होतात. त्यांच्या पाटीवर न पुसले जाणारे ओरखडे उमटतात.
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा